سال های زیادی عقیده بر این بود که دستگاه عصبی مرکزی در زمان بزرگسالی توانایی نورونزایی ندارد؛ تا این که حدودا از 106 سال پیش به موازات پیشرفت در تکنولوژی سلول های بنیادی، سلول هایی که قابلیت تکثیر و تمایز به نورون و گلیا دارند، در مناطقی از مغز و نخاع شناسایی شدند.
تا به حال، نورون زایی و وجود سلول های بنیادی عصبی در ناحیه تحت بطنی دیواره جانبی بطن های طرفی، ناحیه تحت گرانولی شکنج دندان های هیپوکامپ، ناحیه تحت اپاندیمی در هیپوتالاموس و مخچه تشخیص داده شده است. Rodriguez-Perdigon محقق سلول های بنیادی معتقد است، درمان آلزایمر با وجود نورون زایی امکان پذیر شده است. یکی از مشکلاتی که باعث شده است این روش درمانی پیشرفت زیادی نداشته باشد این است که نمی توان از هر سلول بنیادی استفاده نمود و حتما باید برای درمان آلزایمر، سلول های بنیادی عصبی استفاده شود.
