کافئین یک محرک طبیعی است که در قهوه، چای، شکلات و سایر نوشیدنی ها و غذاها یافت می شود. کافئین بعد از مصرف، وارد جریان خون شده و به مغز می رود. نسکافه در مغز، اثرات آدنوزین، یک انتقال دهنده عصبی که باعث آرامش و خواب آلودگی می شود را مسدود می کند. در نتیجه، کافئین می تواند هوشیاری را افزایش دهد، خلق و خو را بهبود بخشد و عملکرد شناختی را تقویت کند. با این حال، مصرف بیش از حد کافئین می تواند عوارض جانبی مختلفی را برای بدن به همراه داشته باشد. کافئین در مقادیر متوسط، عموما برای بیشتر افراد، بی خطر است؛ اما افراد حساس به کافئین، عوارضی مانند بی حالی، اضطراب، تپش قلب و اختلال در الگوهای خواب را تجربه می کنند. مهم است که مراقب مصرف کافئین خود باشید و به سیگنال های بدن خود گوش دهید تا از این واکنش های نامطلوب جلوگیری کنید.
علاوه بر این، کافئین به دلیل عواملی مانند متابولیسم، تحمل و سلامت کلی می تواند اثرات متفاوتی بر روی هر فرد داشته باشد. برخی از افراد، هنگام مصرف کافئین قبل از تمرین یا فعالیت بدنی، افزایش استقامت و عملکرد فیزیکی را تجربه می کنند. از سوی دیگر، ممکن است، برخی در هنگام مصرف کافئین با معده خالی، مستعد اضطراب یا مشکلات گوارشی شوند.
- ۰۴/۰۱/۲۲