بیشتر اختلالات بینایی که به واسطه بیماری MS روی می دهند، در آخر خودشان بهبود می یابند و شاید اصلا نیازی به اقدامی خاص برای درمان ام اس نباشد، اما ممکن است مدیریت این علائم برای افراد دشوار باشد. تداوم مصرف داروی درمان ام اس برای تسکین علائم بیماری به بهبود مشکلات چشم کمک خواهد کرد. اگر فرد علائم بسیار شدید را تجربه می کند، پزشک ممکن است درمان های اضافه را توصیه کند. به عنوان مثال، اگر فردی با از دست دادن شدید بینایی مواجه است، پزشک ممکن است گزینه هایی که تا حد امکان تلاش می کنند از آنها پرهیز شود، مانند تزریق سیاهرگی استروئیدها را توصیه کند.
البته اینها روش های بالقوه درمان ام اس چشمی هستند و هم برای فرد بیمار بسیار آزاردهنده هستند و هم روش انجام برای پزشکان سخت است. در موارد دیگر، روش های ساده ممکن است مفید باشند. به عنوان مثال، پزشک ممکن است یک چشم بند موقت را برای فرد مبتلا به دیپلوپیا تجویز کند. چشم بند اطلاعات ورودی یکی از چشم ها را مسدود کرده و به اصلاح دوبینی کمک می کند. برخی داروها نیز ممکن است تا زمانی که دوره شعله ور شدن بیماری فروکش کند، به کاهش عوارض جانبی کمک کنند. در هر حال پروسه درمان ام اس با هر علائمی به خصوص درمان ام اس چشمی ،بسیار حساس است و باید دقت زیادی نسبت به آن لحاظ شود. همچنین مصرف داروهای تقویت کننده و ویتامین های A و D می تواند کمک کننده باشد اما 100 درصدی نیست.