قهوه عربیکا، اولین قهوه ای است که به وجود آمد و به شکلی تبدیل شد که می تواند توسط انسان مصرف شود. قدمت آن به 1000 سال قبل از میلاد بر می گردد و در اصل، از پادشاهی کِفا، واقع در منطقه ای که اکنون به نام اتیوپی شناخته می شود، آمده است. قبیله اورومو، اولین کسانی بودند که با دانه های قهوه برخورد کردند و قبل از مصرف، آن را با چربی مخلوط کردند.
با این حال، دانشمندان عرب، اولین کسانی بودند که با استفاده از دستگاه های برشته کننده دانه قهوه، به قهوه رست شده رسیدند و این موضوع را به صورت مکتوب گزارش کردند. قهوه در آن زمان، هم برای طولانی کردن ساعات کاری و هم برای افزایش هوشیاری مورد استفاده قرار می گرفت. پس از حمله ترک ها که در سال 1583 رخ داد، دانه های قهوه به تمدن مصر و بعداً به قدرت های اروپایی آن زمان، گسترش یافتند. عربیکا در حال حاضر در سراسر جهان به عنوان محبوب ترین و پرمصرف ترین دانه قهوه در نظر گرفته می شود.
از آنجایی که این گیاه بسیار ظریف است، نیاز به رشد در ارتفاعات بسیار بلند دارد. ارتفاعات بین 1900 تا 6500 فوتی در کمربند استوایی، مناطق مناسبی برای رویش عربیکا به شمار می روند. عربیکا همچنین به بارندگی های منظم نیاز دارد و همین بارندگی ها هستند که سرعت رشد گیاه عربیکا را تعیین می کنند. قهوه عربیکا، اکثرا در سراسر نوار استوایی رشد می کند؛ از این رو جای تعجب نیست که بزرگترین تولیدکنندگان قهوه عربیکا در آمریکای مرکزی و جنوبی و در چندین منطقه آفریقایی و آسیایی واقع شده اند.
