این داروها نظیر مرکاپتوپورین، متوترکسات، سیکلوسپورین، تاکرولیموس و آزاتیوپورین هستند که فعالیت سیستم ایمنی بدن را کاهش می دهند. آن ها غالبا به صورت قرص برای درمان مرحله ی خفیف یا متوسط بیماری و یا حفظ بهبودی، اگر فرد به داروهای دیگر پاسخ ندهد، تجویز خواهند شد. این داروها با کاهش سلول های مسئول ایمنی بدن و یا از طریق تداخل با پروتئین هایی که در ترویج التهاب مهم هستند، التهاب بیماری را کاهش می دهند و روند درمان کولیت اولسراتیو را آغاز می کنند.
این دارو ها درمان کولیت ها اهمیت زیادی دارند اما آن ها اغلب پس از 2 الی 3 ماه اثر می گذارند. این داروها می توانند فرد را به عفونت آسیب پذیر کنند، بنابراین این نکته مهم است که هر گونه علایم عفونت مثل تب و یا بیماری، به سرعت به متخصص مربوطه اطلاع داده شود. توجه داشته باشید که استفاده از این داروها در درمان کولیت اولسراتیو همچنین می تواند با کاهش تولید سلول های قرمز خون، فرد را در معرض ابتلا به کم خونی قرار دهد. دقت بالا در انتخاب این شیوه درمانی و توجه کامل به توصیه های پزشک بسیار مهم است.